หลังจากที่มีการออนแอร์ซีรี่ส์เกาหบีแนวดราม่าครอบครัวเรื่องหนึ่งทำให้เรานั้นกลับมามองย้อนดูสังคมไทยว่าสังคมของเด็กที่มีปัญหาจากการที่พ่อแม่อย่าร้างนั้นเป็นอย่างไรบ้าง ถึงแม้การอย่างร้างจะเป็นเรื่องของพ่อแม่และเป็นเรื่องของคนสองคนที่ไม่สามารถจะอยู่ด้วยกันหรือไม่สามารถที่จะรักกันต่อไปได้แล้วนั่นเองแต่แน่นอนว่าปัญหาไม่เจบที่คนสองคนหรือจบที่พ่อแม่เท่านั้น แต่คนที่ต้องเผชิญและรับรู้กับปัญหาที่พ่อแม่ทำก็คือลูกนั่นเอง
โดยส่วนมากแล้วเด็กที่มีการแยกทางกันของพ่อแม่นั้นมักจะมีปัญหา เนื่อวจากอาจจะต้องเลือกที่จะอยู่กับใครหรืออาจจะเป็นการตกลงระหว่างพ่อแม่ว่าใครจะเป็นคนเลี้ยงดูเด็กนั่นเอง และโดนส่วนใหญ่นั้นจะเป็นแม่ที่เป็นคนเลี้ยงดูลูกนั่นเอง โดยในบางครั้งก็ไม่ได้เกิดจากความยินยอมของเด็ก
เพราะแน่นอนว่าคนที่เป็นลูกนั้นก็อยากที่จะอยู่กับพ่อแม่เพื่อเป็นครอบครัวเดียวกันทั้งนั้นทำให้ถ้าหากต้องไปอยู่กับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจึงถือว่าเป็นเรื่องที่อึดอัด นั่นเอง ยกตัวอย่างเช่นลูหผู้ชายต้องอยู่กับแม่ แน่นอยว่าเขาไม่สามารถที่จะคุยกับแม่ที่ซึ่งเป็นผู้หญิงในในทุกเรื่อง
ถึงแม้ว่าตยเป็นแม่จะพยายามเข้าใจหรือพยายามเข้าหาลูกมากเพียงใดก็ยิ่งจะทำให้เกิดความอึดอัดและห่างเหินกันมากขึ้นนั่นเอง เช่นเดียวกันกับลูกผู้หญิงถ้าหากต้อวได้รับการเลี้ยงดูจากพ่อก็ไม่ต่างอะไรกันกับเด็กผู้ชายเลย เพราะบางครั้เด็กผู้หญิงก็ไม่สามารถคุยกับคนเป็รพ่อได้ในทุกๆเรื่องนั่นเอง ดังนั้นแล้วพ่อแม่จึงมีบทบาทกันอย่างละครั่งนั่นเอง
สิ่งที่พบและเห็นอยุ่เป็นประจำก็คือการที่ลูกหรือเด็กนั้นกลายเป็นคนที่มีปัญหาเพราะเนื่องจากเด็กนั้นไม่ได้รับความดูแลเอาใจใส่จากครอบครัวที่มากพอหรือการไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนให้เป็นไปตามแนวทางที่ถูกต้องเท่าที่ควร เพราะโดยส่วนใหญ่เมื่อพ่อแม่หย่าร้างและแยกกันอยู่แล้วนั้นก็ต้องมีพ่อหรือแม่ที่รับผิดชอบในการดูและลูกทำให้ พ่อหรือแม่ที่ต้องทำงานเพื่อหาเลี้ยงตัวเองและครอบครัวแล้วนั้นก็อาจจำทำให้เกิดการไม่มีเวลาที่จะสามารถสั่งสอนลูกไปในทางที่ถูกที่ควรได้นั่นเอ
จึงทำให้ลูกนั้นขาดความอบอุ่นและจึงทำตัวเพื่อเรียกร้องความสนใจจากพ่อหรือแม่หรือคนอื่นๆนั่นเอง และยิ่งไปกว่านั้นถ้าหากพ่อหรือแม่ที่เป็นคนเลี้ยงดูลูกนั้นเกิดการมีครอบครัวใหม่ ก็ยิ่งจะทำให้รอยร้าวในตัวเด็กที่มีมากจากการหย่าร้างของพ่อแม่ในอดีตนั้นกลับมาทำร้ายและเกิดเป็นแผลที่ใจของเด็กนั่นเอง
สนับสนุนโดย ทางเข้า entaplay